21 Ekim 2010 Perşembe

Mutluluk

     Son zamanlarda modamıdır nedir, "ben mutsuzum" diyenlere çok rastlıyorum, lakin ben "mutluyum" diyene hiç rastlamadım.
Acaba bende mi sorun var diye düşündüm, ben mutluydum elim ayağım tutuyor gözüm görüyor kulağım işitiyor, aç değil açıkta değiliz çok şükür.
Mutsuz olmak için bir neden aradım bulamadım. "Ben mutsuzum" diyenlere bakıyorum onların durumu benimkinden farksız da değil.
Tabi eli ayağı tutmayanlar veya duyu organları sağlıksız olanlar mutsuz olacak diye bir kaide yok ama insanlar sağlamken bile "mutsuzum" diyorlar.
İşte bu düşünceyle internette arattım "neden mutluyum" diye ancak internette bile mutlu olmanın bir sebebini bulamadım.
Mutlu olma hakkında google'da bulduğum arama sonuçlarında "Mutlu Olmak İstiyorum" veya
"mutlu olmanın sırları" gibi şeyler geldi. Mutluluğun sırrı mı var ki?
Ben mutsuz olmak için sebep bulamazken...
Bu saçma mutsuzluğun sebebini hiç bir zaman bilemeyeceğim ama kendilerine sebep olarak sanırım bir çoğu aşk dedikleri dalgayı gösteriyorlar.
Ne demişler "Mevlaya secde edilmeyen alın Leylaya paspas olur" al sana aşk...
Her şeyin zamanı vardır, o zamanı beklemeden karşı cinse kendini kaptırırsan böyle olur.
"21 gün geçmeden civciv çıkmaz"

      Parasal nedenlerle mutsuz olanlarda çok fazla.
Durumuna bakmadan israf yaparlar, borç alırlar, kredi kartına abanırlar sonrada kadere söverler. Kader mi sana borçlan dedi.
Fakirlikten yakınanlar da az değil. Kimse kaderine razı olmuyor... Şükür yok, şikayet bol...
Mal ve para sevgisi iyi bir şey olsa
"Mal da yalan mülkte yalan var birazda sen oyalan"
"Mal sahibi mülk sahibi, hani bunun ilk sahibi?"
gibi sözleri söyler miydi bizim Yunus?

     Mutsuzluğun en büyük nedenlerinden biride bence tembellik... Bir işin ucundan tutmayan insan boşluğa düşer.
İş yapan insanın tek düşüncesi işi olur. İşi bitince dinlenir. Sanatçılık bambaşka zaten.
"Sanatsız kalan bir milletin hayat damarlarından biri kopmuştur" M.Kemal Atatürk
İnsan; sadece, yiyen içen ve çalışan bir varlık değildir. Duyguları ve ruhu vardır.
Ruhunu sanat ve aşkla beslemelidir ki gönlünü nurlandırsın.

     Bunları düşünüyorum ama benim "mutluluk hastalığıma" çare bulacak bir doktor yok galiba.
Ben farklıyım bende sorun var "mutsuzum" diyenlerin arasında ısrarla "mutluyum" diyorum.
Beni Bakırköy'e yatırmalısınız, ruhunuza iyi bakın emi...

M.Gökhan BEKEN
22.10.2010

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder