bati virginiali ögretmen anna jarvis 9 mayis 1905'te annesini kaybetti ve bundan iki sene sonraki ölüm yildönümünde evine çagirdigi arkadaslarina her yil anneler günü altinda bir kutlama yapilmasini önerdi. bu zaten annesinin de sagliginda sik sik bahsettigi, kizina asiladigi bir ukteydi. anna bu ugurda çalisti çabaladi ve ilk anneler günü 10 mayis 1908'de annesinin yirmi yil ders verdigi grafton'daki andrews metodist pazar okulu'nda 407 çocuk ve annelerinin katilimiyla kutlandi. anna vaazdan sonra tüm çocuklara annesinin en sevdigi çiçek olan karanfillerden hediye etti.
bu öneri temsilciler meclisi tarafindan hemen benimsense de senato, böyle gidersek babalar günü, dayilar günü, halakizlari günü de çikar basimiza gerekçesiyle geri çevirdi karari. anna tabii ki böyle seylerden yilacak yaratilista bir insan degildi. kendini buna adadi, mektup kampanyasi baslatti, politikacilara, is adamlarina, medyanin önde gelenlerine, kime yazabiliyorsa ona yazdi, çagrida bulundu senelerce. zaten ülkede de kutlamalar iyice yayginlasmisti, hisli bir insan olan baskan woodrow wilson 1914'te mayis'in ikinci pazarini anneler günü ilan etti.
peki anna jarvis muradina erdi, huzura kavustu mu? ne gezer.. anneler gününü ticaretlestirdikleri gerekçesiyle davalar açti, kaybetti; mutsuz bir ask hikayesinin ardindan evlenmemeye karar verdi; kör kizkardesini, evini ve sagligini kaybedip devletin ve arkadaslarinin yardimlarina muhtaç hale geldi. 1948 yilinda seksen dört yasinda özel bir senatoryumda öldü. anneler günü kaldi ondan yadigar.
türkiye'de ise ilk olarak 1955 yilinda kadinlar dernegi araciligiyla kutlandi anneler günü, bugünlere kadar geldi.