Sanat güzeldir, insanın ruhunu doyurur. Sanatçı sanatını özgürce yaptığı sürece ulaşılmaz yerlere yükselebilir. Ya özgür olamazsa? Bir sanatçının sanatını özgürce yapamaması o sanatçıyı öldürmeye benzer. Özgürlük dediysek mapushane gelmesin akıllara... Bazen herkesten özgür yaşayan insanlar aslında özgür değildir. Sanatçının özgürlüğü, sanatını birşeylerden kaygısı olmadan yapabilmesidir. Müzisyen yeni bir albüm yaparken "eğer böyle yaparsam bu şarkı tutar mı?" diye düşünüyorsa veya "bu şarkım çok güzel ama piyasada tutulmaz" gibi düşünceleri varsa o müzisyen özgür değildir. Çünkü sanatını sanatsal değerler için değil piyasa gibi bir mapushaneye göre yapıyor. Hayatını idame ettirebilmesi, müzikten gelecek kazanca bağlıysa buna mecburdur. Yaptığı eserleri satamazsa aç kalır. Bu yüzden piyasada sanatsal yönden zayıf, bir takıp kaygılara yenik düşmüş şeyler vardır, bunlara "eser" denmez, eser dediğimiz şey sanattır, sanat için yapılır; kaygısızca, özgürce yapılır.
Amatör sanatçılar "eserlerim piyasada tutar mı?" diye düşünmez çünkü rızkını başka yerlerden kazanır, veya sanatında çok iyi olduğu halde sanatını para ile satmaz, yani kendini satmaz! Sanat eseri, sanatçının bir parçasıdır; eğer sanatçı onu bir takıp kaygılara göre yapıyorsa o arkadaş kendini satmıştır yani sanatçı değildir, yaptığı şeyler de eser değildir.
Profesyöneller yani sanattan ekmeğini kazananlar, ilk başlarda hem sanatını yaptığından(!) hem de para kazandığından dolayı mutludur. Zamanla anlar ki hep aynı şeyleri yapıyor, yani birileri beğensin diye aslında kendi içinden gelmediği ve sanattan taviz verdiği şeyler yapıyor. Zamanla yaptığı şeylere kendisi bile eser diyemez. Eğer gerçekten sanatçı ruhu taşıyor ve bu işi yapmak zorunda ise zamanla bunalımlara girebilir, sanatından nefret edebilir. Çünkü yaptığı şeyleri ne kendi için ne de sanat için yapıyor... birilerinin gönlünü hoş tutmak için kendini feda ediyor... Ne acı, Allah bu zordan kalan sanatçılara sabır versin...
Eskiden böyle miydi? Sanatçılar para için eser yapar mıydı? Eski müzisyenler para için sahne alır mıydı? Eğer bu işi para için veya beğenilme kaygısı için yapsaydılar, Itri, Dede Efendi, Münir Nurettin Özkul gibi müzisyenler, Mehmet Akif Ersoy gibi edebiyatçılar çıkar mıydı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder